A.D. 1006 x 1011. King Æthered to St Peter's Abbey, Chertsey; grant of privileges at a wharf near Fischuthe in London bequeathed to Chertsey Abbey by Wulfstan, the king's priest. Latin

Archive:

Chertsey

MSS:

1. London, British Library, Cotton Vitellius A. XIII, ff. 30v-31v (s. xiii)

Printed:

K, 718

Comments:

Stevenson 1904, p. 220 n. 7, dubious; Brooke and Keir 1975, p. 368, doubtful; Gelling, ECTV, no. 233, may be genuine with minor interpolations; Keynes 1980, pp. 97 n. 43, 125 n. 135, 262, spurious in received form; Dyson and Schofield 1984, p. 293, cited

Show all data

  • Metadata

    Old Text

    • Regnante domino nostro a principio et ultra. Primus humani generis parens prothoplastus Adam, sic a Deo conditore rerum omnium instabilium libero donatus est arbitrio, ut si non peccaret sine difficultate mortis inperpetuum perduraret, at postquam peccauit lugubre ad exilium de paradisi amenitate est eiectus, huius turbulenti feditate mundi demumque post laboriosa certamina penam mortis incurrit. Set unigenitus Dei filius per ineffabilem suam clemenciam illi immo omni humano generi pepercit et per suam incarnacionem, passionem resurrectionemque subuenit, ut fideles quique filii dei uocarentur et sine fine regni celorum coheredes fore mererentur. Quapropter ego Æthelredus fauente omnipotentis Dei clemencia rex Anglorum ceterarumque in circuitu persistencium rector ac gubernator gencium, ut huius prescripte hereditatis particeps esse merear, unius concedo stacionem nauis et tocius mercimonii conductum que in ea perducuntur, tributumque persolui libenti annuo animo ad curtim illam in urbe Londonia, sitam super ripam Thamisie fluminis in occidentali parte ipsius contra austrum uergens, prope portum quod ipsi urbani Fischuˇe uocant id est portus piscis. Quam curtim presbiter meus quondam uocitamine Wlfstan ad monasterium sancti Petri de Certeseya nomine dedicatum sub testamento illius ciuitatis dedit primatuum quod famosa apud Anglos Ceorteseye nuncupatur lingua, ubi in ordine monachatus ipse Wlfstan uitam sana mente integroque famine uita decessit. Auctoritate ergo mea illius curtis et omnia ad illud prefatum monasterium pertinencia 'in' eterna libertatem libenti animo eternaliter trado, ut pro peccatis meis ibi degentes supplicitur deum intercedere non desistant. Hec etiam ista donacionis mee cartula tam meo quam optimatum meorum decreto addere iussi et confirmare ut si in posterum quelibet persona superioris inferiorisue dignitatis contra meam hanc confirmacionem antiquum protulerit testamentum, in Christi testimonio adnullari et ad nichilum computari decerno. Sint autem supradicta curtis et omnia ad supradictum monasterium pertinencia ab omni iugo seruitutis perpetualiter libera. Si quis autem hanc meam donacionem et confirmacionem infringere uel irritam facere presumpserit, sciat se in illa tremendi iudicii die cum Iuda proditore et complicibus suis penas auerni perpetuas sine fine deflecturum nisi ante mortem suam fructifera satisfactione penituerit. Hic idonei testes huius cartule inferius subsequuntur. Ego Æthelredus tocius Britannice induperator insule huius donacionis et confirmacionis eternam libertatem signo sancte crucis + confirmo. Ego Ælphegus Dorobernensis ecclesie archiepiscopus signum sancte crucis imposui +.