S 947

A.D. 1016. King Edmund Ætheling to 'New Minster' (? at Peakirk); grant of 1.5 hides (mansae) at Peakirk and 3 perticae at Walton near Peterborough, Northants., previously belonging to Siuerthus (Sigeferth). Latin

Archive:

Peterborough

MSS:

1. London, British Library, Egerton 2733, ff. 47v-49v (s. xiii med.)
2. London, Society of Antiquaries, 60, f. 42r-v (s. xii med.)
3. Peterborough, DC., 1, f. 131r-v (s. xiii med.)

Printed:

Mon. Angl., i. 386 (no. 22), ex MS 2; Gunton 1686, p. 344, ex MS 3; K, 726, ex MS 2; Mon. Angl. (rev. edn), iii. 204 (no. 2), ex Gunton; Pierquin, Recueil, pt 4, no. 81

Comments:

Hart, ECEE, no. 165 and pp. 202-3, authentic, discusses diplomatic similarities with S 948; Whitelock 1969, p. 113, may be acceptable in substance, but the royal style is odd and the formulas include some of Edgar's time, possibly refers to New Minster in Winchester; King 1973, p. 10; Keynes 1980, p. 126 n. 136, on formulation, cf. S 948; Keynes 1994c, p. 44 n. 190

Show all data

  • Metadata

    Old Text

    • + In nomine almae trinitatis et indiuiduae unitatis, patris et filii et spiritus sancti, quibus est una essentia, par deitas, et indiuisa maiestas, communis apex, trinitas in nomine, unitas in deitate, aeternus ante omnia saecula, in fine saeculi homo factus ex uirgine ut nos redimeret quos creauit. Ideoque necesse est ut in istis transitoriis ac fugitiuis opibus adquiramus nobis in coelis manentem substantiam, quam nec oculus uidit nec auris audiuit nec mens percipere potuit humana. Cuius praedestinatione iccirco ego Eadmundus æ∂eling rex, pro amore redemptoris nostri et propter nomen sanctum qui dixit. 'Date et dabitur uobis,' ideoque nunc donabo deo omnipotenti exiguum munus ruricole in loco qui ab incolis uocitatur æt Pegecyrcan in perpetua haereditate, ad locum quod dicitur Nouum monasterium sanctae trinitatis ac genitricis domini nostri atque omnium sanctorum, pro redemptione animae meae et coniugis meae et pro anima Siuer∂i, id est unam mansam et dimidiam in supradicta uilla, et tres perticas in uilla quae dicitur Wealtun. Ita habeant sicut Siuer∂us habebat in uita, in longitudine et in latitudine, in magnis et in modicis rebus, campis, pascuis, pratis, siluis, theloneum aquarum, piscationem in paludibus. Sit autem praedictum rus liberum ab omni seruili tributo saeculariumque seruitiumque exinanitum, tribus exceptis, rata, uidelicet, expeditione, et pontis arcisue restauratione. Praecipioque in nomine sancti saluatoris, tam nobis uiuentibus quam etiam qui christianitatis nomine et in diuinae agnitionis fide censentur, ut huius libertatis statuta ad irrita deducere quispiam minime praesumat. Quisquis autem beneuola mente hanc nostram donationem et elemosinam amplificare satagerit, in hoc praesenti saeculo uitae illius prospera foeliciter augeantur, et aeternae uitae gaudia aeterna succedant. Si quis autem, diabolica illectus prauitate, et hoc donum in aliud quam quod constituimus peruertere molitus fuerit, maneat aeternaliter retrusus inter flammiuomas aestuantis gehennae incorruptiones lugubre sibi solium uendicans, inter tres nefandissimos proditores Christi, Iudam, Annan et Caiphan, et in Satanae faucibus maneat deglutiendus, omnium infernalium morsibus carnificum sine fine laceretur, nisi hic digna satisfactione emendare curauerit, quod contra nostrum decretum inique commisit.