Show all data

• Metadata

  Old Text

  • + Regnante imperpetuum domino nostro Iesu Christo. Cunctis sophiae studium ferme rimantibus stabili notum constat ratione, quod praesentis essentiae periculis incubantibus et curis euanescentium rerum inopinate crebrescentibus, humana mortalium rerum cognitio quasi ros minuendo elabitur et obliuioni tantundem traditur, nisi aliqua certa ratione praenotetur, quia non sunt aeterna quae hic conspiciuntur sed terrena; ut imbutus sermone tonantis apostolus inquit, 'Nunc uelut umbra cito sic corporeae fugiunt res, sed decus aeternum hoc uisu stat certius omni.' Ideo ego Æ∂elredus rex, Anglorum telluris gubernator et rector, cuidam meo fideli ministro uocitato nomine Ælfhelm, aliquam portionem terrae pro suo placabili pecunia, id est centum quinquaginta duo mancusas puri auri, perenniter mente deuota concedo, id est .v. mansas illic ubi Anglica appellatione dicitur æt Cu∂eringcoton, ut illo praedicto territorio uoti compos uita perfruatur comite; et post obitum sibi a deo praeuisum quibuscumque uoluerit cleronomis, cum his rebus quae ad eandem terram pertinere dinoscuntur, tam in magnis quam in minimis, campis, pascuis, pratis, siluis, inmunem ad fruendum derelinquat. Praefatum siquidem rus omni seruitio careat praeter expeditionem, pontis et arcis munimen. Ego autem Ælfhelmus hanc supradictam terram quae uocatur Cu∂ingcoton, cum omnibus ad se rite pertinentibus, deo et sancto Albano pro redemptione animulae meae, sicuti eam habui a rege, cum consensu suo ac testimonio optimatumque illius, in perpetua possessione, ad usum monachorum deo sanctoque martyri die noctuque seruientium libentissime donabo. Si quis autem, quod non optamus, laruarico instinctus flamine, hoc nostrae dapsilitatis syntagma transmutare praesumptuosus temptauerit, noscat se ultima examinis die, stridula clangente archangeli buccina, cunctis tremefactis creaturis, cum Iuda Christi proditore eiusque complicibus, baratri incendiis depulsum aeternaque puniendum damnatione. Istis terminis ambitur praedicta tellus, etc. [vernacular bounds in some MSS - not yet printed] Anno incarnationis dominicae millesimo .ii. titulata est huius muneris donatio, his unanimi conspirantibus consensu quorum uocabula hinc profundius annotata esse conspiciuntur. + Ego Æ∂elredus rex Anglorum hanc largitatem ita dictaui. + Ego Ælfricus archiepiscopus confirmaui. + Ego Æ∂elstanus filius regis. + Ego Ecbyrhtus filius regis. + Ego Eadmundus filius regis. + Ego Eadweardus filius regis. + Ego Eadwius filius regis. + Ego Eadgarus filius regis. + Ego Ælfhegus episcopus consignaui. + Ego Wulstanus episcopus conquieui. + Ego Æswius episcopus coadunaui. + Ego A∂ulfus episcopus consolidaui. + Ego Ordbirhtus episcopus consigillaui. + Ego Godwinus episcopus conclusi. + Ego Ealdredus episcopus consensi. + Ego Liuingus episcopus consensi. + Ego Ælfwoldus episcopus corroboraui. + Ego Æ∂elricus episcopus conscripsi. Ego Ælfwerdus + abbas. Ego Ælfsius + abbas. Ego Wulfgarus + abbas. Ego Kenulfus + abbas. Ego Godwinus + abbas. Ego Wulricus + abbas. Ego Ælferus + abbas. Ego Eadno∂us + abbas. Ego Germanus + abbas. Ego Leofricus + abbas. Ego Ælfricus + dux. Ego Ælfhelmus + dux. Ego Leofuuinus + dux. Ego Æ∂elmærus + minister. Ego Ordulfus + minister. Ego Fræna + minister. Ego Wulfgetus + minister. Ego Wulfah + minister. Ego Wulfricus + minister. Ego Ulfkytellus + minister.