Show all data

• Metadata

  Old Text

  • In nomine sancte et individuæ Trinitatis. Ego Alfredus Rex Anglorum cæterarumque gentium in circuitu persistentium gubernator et rector, cum consilio et consensu optimatum meorum, pro æternæ remunerationis spe et relaxatione peccaminum meorum, assensu archiepiscoporum, episcoporum, abbatumque meorum, concedo ecclesiæ S. Salvatoris et S. Petri apostoli de Athelingama, a me in honore fundata, cum omnibus ad eam rite spectantibus, videlicet insulam de Athelingama, cum communis pasturis, libero ingressu et egressu in Stathmora, Saltmora, Haymora, et Cory Mora, et aliis moris quæ sunt in manerio nostro de North-Cory, cum omnibus libertatibus, aisiamentis, et liberis consuetudinibus. Libera sit et quieta ab omni tribute fiscalium negotiorum, et exactionum secularium, absque omni tribute fiscalium negotiorum, et exactionum secularium, absque omni calumnie et inquietatione. Insuper fualia sufficienti in Stathmora et Saltmora per medium annum. In una videlicet a Hokday in Saltmora usque ad festum Michaelis, in altera, scilicet Stathmora, a festum S. Michaelis usque Hockeday in perpetuum. Concedo etiam præfatæ ecclesiæ de Athelingama, et venerabili viro Johanni, quem ibidem abbatem constitui, et successoribus suis libertatem et potestatem jura et consuetudines et omnes forisfactures in Est-Lenge, id est burgberitha, et hundretesetna, et orderas, et infangen ˇeines, hamsokene, et gridbreche, et forestal, et tol, et team in omni regni meo. Et sint terræ suæ liberæ et solutæ ab omni calumpnia sicuti meæ mihi habentur, sed præcipue insula Athelingama, in qua sita est abbatia, libera sit cum terminis suis. Abbati eius qui pro tempore fuerit potestas sit tam notis quam ignotis, in modicis et in magnis, in aridis et in rivis, piscariis, silvis, et in planis, eandem potestatem puniendi et dimittendi delinquenhemico in ea commissa habeat, quam mea curia, quemadmodum antecessores mei concesserunt & statuendo confirmaverunt, videlicet Cynegilsus, qui prædictam insulam, cum suis libertatibus sancto Athelwino libere, et alii quamplures qui illam honorantes insulam gloriosam habuerunt, et S. Salvatori eam dederunt. Et ne quis mortalium, seu episcopus, vel rex, dux, aut princeps aut quislibet ministrorum eorum audeat eam intrare causa placitandi, vel rapiendi, vel quicquam faciendi quod contrarium fore possit inibi Deo servientibus Dei interdictione prohibeo. Quisquis cum benevola mente meam donationem amplificare satagerit, in hoc præsenti sæculo vita illius prospera feliciter longo tempore vitæ gaudia teneat. Si quis autem propria temeritate violenter invadere præsumpserit, sciat proculdubio ante tribunal districti judicis titubantem tremebundumque rationem redditurum, nisi prius digna satisfactione emendare maluerit. Acta est hæc præfata donatio anno ab incarnatione Domini octingesimo septuagesimo secundo et anno regni mei septimo. [N. 23]