Show all data

• Metadata

  Text

  • Rex Anglorum Æthelbertus, misericordia omnipotentis Dei catholicus, omnibus sue gentis fidelibus et aduentum glorie magni Dei et saluatoris nostri Iesu Christi beata spe expectantibus salutem uiteque eternae beatitudinem. Largiente summi regis clementia ego Athelbertus, in solio paterno confirmatus paceque diuinitus concessa eo iam per decem quinquennia sceptrigera potestate potitus et per uenerabiles sacre fidei doctores spiritus sancti gratia irradiatus, ab errore falsorum deorum ad unius ueri Dei cultum toto corde conuersus, ne ingratus beneficiorum appaream illi a cuius sancta sede nobis in regione umbre mortis sedentibus lux ueritatis emicuit, inter alias quas fabricaui ecclesias monitu et hortatu beatissimi pape Gregorii et sancti patris nostri Augustini, ipsi beatissimo apostolorum principi Petro et doctori gentium Paulo monasterium a fundamentis construxi illudque terris uariisque possessionum donariis decorare studui inibique monachos Deum timentes aggregari feci et cum consilio eiusdem reuerentissimi archipresulis Augustini ex suo sancto sanctorum collegio uenerabilem uirum secum ab apostolica sede directum Petrum monachum elegi eisque ut ecclesiasticus ordo exposcit abbatem preposui. Hoc igitur monasterium ad prouectum debiti culminis promouere desiderans suarumque possessionum terminos dilatare gestiens, sana mente integroque consilio cum Eadbaldi filii mei aliorumque nobilium optimatum meorum consensu, ob redemptionem anime mee et spem retributionis eterne, optuli ei etiam uillam nomine Sturigao alio nomine dictum Cistelet cum omnibus redditibus ei iure competentibus, cum mancipiis, siluis, cultis uel incultis pratis, pascuis, paludibus, fluminibus et contiguis ei maritimis terminis eam ex una parte cingentibus, omnia mobilia uel immobilia in usus fratrum sub regulari tramite et monastica religione inibi Deo seruientium. Missurium etiam argenteum, scapton aureum, iterum sellam cum freno auro et gemmis exornatam, speculum argenteum, armilcaisia oloserica, camisiam ornatam, quod mihi xenium de domno papa Gregorio sedis apostolice directum fuerat, quae omnia supradicto monasterio gratanter optuli. Quod etiam monasterium ipse seruus Dei Augustinus sanctorum apostolorum ac martyrum reliquiis uariisque ecclesiasticis ornamentis ab apostolica sede sibi transmissis copiose ditauit seseque in ea et cunctos successores suos ex auctoritate apostolica sepeliri precepit, scriptura dicente, Non esse ciuitatem mortuorum sed uiuorum. Ubi etiam mihi et successoribus meis sepulturam prouidi, sperans me quandoque ab ipso apostolici ordinis principe, cui Dominus potestatem ligandi atque soluendi dedit et claues regni celorum tradidit, a peccatorum nexibus solui et eterne beatitudinis ianuam introduci. Quod monasterium nullus episcoporum, nullus successorum meorum regum in aliquo ledere aut inquietare presumat, nullam omnino subiectionem in ea sibi usurpare audeat, sed abbas ipse qui ibi fuerit ordinatus intus et foris cum consilio fratrum secundum timorem Dei libere eam regat et ordinet, ita ut in die Domini dulcem illam piissimi redemptoris nostri uocem mereatur audire dicentis, Euge serue bone et fidelis, quia super pauca fuisti fidelis, super multa te constituam, intra in gaudium Domini tui. Hanc donationem meam in nomine patris et filii et spiritus sancti largitate diuina, ut mihi tribuatur peccatorum remissio, per omnia cum consilio reuerentissimi patris Augustini condidi idque ade scribendum Augemundum presbiterum ordinaui. De his ergo omnibus que hic scripta sunt, si quis aliquid inde minuere presumpserit, sciat se equissimo iudici Deo et beatis apostolis Petro et Paulo rationem esse redditurum. Confirmata est hec donatio presentibus testibus, reuerentissimo patre Augustino Dorouernensis ecclesie archiepiscopo primo, Mellito quoque et Iusto Lundonie et Rofensis ecclesie presulibus et religioso famulo Christi Laurentio presbitero, Eadbaldo filio meo, Hamigisilo duce, Augemundo referendario, Hocca et Graphioni comitibus, Tangisilo et Pinca et Geddi et Aldhuno regis optimatibus aliisque plurimis diuersarum dignitatum personis. Actum sane quadragesimo quinto anno regni nostri sub die .v. idus Ianuarii.
• Metadata

  Old Text

  • Rex Anglorum Æthelbertus, misericordia omnipotentis Dei catholicus, omnibus sue gentis fidelibus et aduentum gloriee magni Dei et saluatoris nostri Iesu Christi beata spe expectantibus salutem uiteque eternae beatitudinem. Largiente summi regis clementia ego Athelbertus, in solio paterno confirmatus paceque diuinitus concessa eo iam per decem quinquennia sceptrigera potestate potitus et per uenerabiles sacre fidei doctores spiritus sancti gratia irradiatus, ab errore falsorum deorum ad unius ueri Dei cultum toto corde conuersus, ne ingratus beneficiorum appaream illi a cuius sancta sede nobis in regione umbre mortis sedentibus lux ueritatis emicuit, inter alias quas fabricaui ecclesias monitu et hortatu beatissimi pape Gregorii et sancti patris nostri Augustini, ipsi beatissimo apostolorum principi Petro et doctori gentium Paulo monasterium a fundamentis construxi illudque terris uariisque possessionum donariis decorare studui inibique monachos Deum timentes aggregari feci et cum consilio eiusdem reuerentissimi archipresulis Augustini ex suo sancto sanctorum collegio uenerabilem uirum secum ab apostolica sede directum Petrum monachum elegi eisque ut ecclesiasticus ordo exposcit abbatem preposui. Hoc igitur monasterium ad prouectum debiti culminis promouere desiderans suarumque possessionum terminos dilatare gestiens, sana mente integroque consilio cum Eadbaldi filii mei aliorumque nobilium optimatum meorum consensu, ob redemptionem anime mee et spem retributionis eterne, optuli ei etiam uillam nomine Sturigao alio nomine dictum Cistelet cum omnibus redditibus ei iure competentibus, cum mancipiis, siluis, cultis uel incultis pratis, pascuis, paludibus, fluminibus et contiguis ei maritimis terminis eam ex una parte cingentibus, omnia mobilia uel immobilia in usus fratrum sub regulari tramite et monastica religione inibi Deo seruientium. Missurium etiam argenteum, scapton aureum, iterum sellam cum freno auro et gemmis exornatam, speculum argenteum, armilcaisia oloserica, camisiam ornatam, quod mihi xenium de domno papae Gregorio sedis apostolice directum fuerat, quae omnia supradicto monasterio gratanter optuli. Quod etiam monasterium ipse seruus Dei Augustinus sanctorum apostolorum ac martyrum reliquiis uariisque ecclesiasticis ornamentis ab apostolica sede sibi transmissis copiose ditauit seseque in ea et cunctos successores suos ex auctoritate apostolica sepeliri precepit, scriptura dicente, Non esse ciuitatem mortuorum sed uiuorum.1 Ubi etiam mihi et successoribus meis sepulturam prouidi, sperans me quandoque ab ipso apostolici ordinis principe, cui Dominus potestatem ligandi atque soluendi dedit et claues regni celorum tradidit,2 a peccatorum nexibus solui et eterne beatitudinis ianuam introduci. Quod monasterium nullus episcoporum, nullus successorum meorum regum in aliquo ledere aut inquietare presumat, nullam omnino subiectionem in ea sibi usurpare audeat, sed abbas ipse qui ibi fuerit ordinatus intus et foris cum consilio fratrum secundum timorem Dei libere eam regat et ordinet, ita ut in die Domini dulcem illam piissimi redemptoris nostri uocem mereatur audire dicentis, Euge serue bone et fidelis, quia super pauca fuisti fidelis, super multa te constituam, intra in gaudium Domini tui.3 Hanc donationem meam in nomine patris et filii et spiritus sancti largitate diuina, ut mihi tribuatur peccatorum remissio, per omnia cum consilio reuerentissimi patris Augustini condidi idque ade scribendum Augemundum presbiterum ordinaui. De his ergo omnibus que hic scripta sunt, si quis aliquid inde minuere presumpserit, sciat se equissimo iudici Deo et beatis apostolis Petro et Paulo rationem esse redditurum. Confirmata est hec donatio presentibus testibus, reuerentissimo patre Augustino Dorouernensis ecclesie archiepiscopo primo, Mellito quoque et Iusto Lundonie et Rofensis ecclesie presulibus et religioso famulo Christi Laurentio presbitero, Eadbaldo filio meo, Hamigisilo duce, Augemundo referendario, Hocca et Graphioni comitibus, Tangisilo et Pinca et Geddi et Aldhuno regis optimatibus aliisque plurimis diuersarum dignitatum personis. Actum sane quadragesimo quinto anno regni nostri sub die .v. idus Ianuarii. 1 See Matt. xxii: 32; Mark xii: 27; Luke xx: 38. Non est deus mortuorum sed uiuentium. 2 Matt. xvi: 19 3 Matt. xxv: 23